Eski zamanda bir hoca,talebelerinden birini,çalışkanlıgından dolayı digerlerinden daha çok seviyordu.Hocanın bu sevgisi diger talebeleri tarafından biliniyor ve için için kıskanılıyordu."Hoca neden yalnız bu arkadaşa ilgi ve yakınlık gösteriyor,aramızdakı tek zeki ve çalışkan o mu?"şeklinde konuşuyorlardı.Hoca da onların bu kıskanclıgının farkındaydı.
Hoca bir gün derse gelirken yanında ögrencilerinin sayı kadar kuş getirdi.Her ögrenciye bir tane vererek,"Haydi yavrularım,bu kuşları hiç kimsenin görmedigi yerde kesin getirin,ama dikkat edin hiç kimse görmesin haa!"dedi.Bunun üzerine talebeler saga sola dagıldılar.
Bir müddet sonra da kuşları kesip kanlarını akıta akıta dönmeye başladılar.Kimileri övünüyordu:"Ben falan yerde kestim,kimse de görmedi"gibi.Hoca da böyle övünenlere bir "aferin"çekiyordu.Biraz sonra bütün ögrenciler kuşları kesmiş olarak döndüler.En son hocanın sevdigi ögrenci geldi,üstelik kuşu da kesmemişti.Hoca sodu:
"Oglum,kuşu neden kesmedin,bak arkadaşların hepsi kestiler,yoksa kimsenin göremeyecegi yer bulamadın mı?"
"Evet hocam,insanların göremeyecegi yer ben de buldum,ama Allahın göremeyecegi bir yer bulamadım.O nedenle kuşu kesemedim."
Bu cevap diger ögrencilerin akıllarını başlarına getirdi.Yaptıkları dikkatsizligi anladılar.Hepsi biliyordu,Allahın göremeyecegi yer olmadıgını,ama önemli olan onu düşünebilmekti...
Evet... Çok düşündürücü bir hikaye...AllAHın göremeyecegi hiç bir yer ve hiç bir şeyin olmadıgını unutmama dilegile her kese iyi bayramlar...
0 yorum:
Yorum Gönder