Anne ve bebek

  Anne-bebek konusu annenin bebek bekledigini ögrenmesile başlar.Anne çocugunu düşünmeye başlar.Elini karnına koyarak onunla konuşmaya çalışır.Bazıları ismini bile koyar ve ismile sevmeye başlar.Bebegin kıpırdamaya başlaması ile bu bag da derinleşir.Bebeginin her kıprdayışında mutlu olur anne...Bebek kıpırdamadıgı zamanlarda rahatsız olmaya,özlemeye başlar.
  Çocugun dogumu ile anne-bebek bagı daha farklı bir boyut kazanır.O yüzden çocugun dogumunu takip eden ilk saatler insan hayatında oldugca önemli bir yer tutuyor.Çünki bu ilk saatlerde anne ve bebek arasında kopması zor olan"manyetik bag"oluşmaktadır."Güven bagı"denilen bu bagın oluşması açısından dogumdan sonrakı ilk saatler çok önemlidir.
 Dogumu takip eden ilk dakikalarda anne beynindeki "hipofiz"adlı salgı bezinden salgılanan "prolaktin"hormonu,anneyi aşırı derecede duyarlı hale getirir.İşte bu aşırı duyarlı hali ile anne bebegi ile ilgili her şeyi bilincaltına kaydeder.Bebegin ilk aglaması,ilk kucagına aldıgı zaman hissettikleri,bebegin kokusu,yumuşaklıgı anne zihninde yer alır.Bu nedenle bebegin ilk dakikada anne kucagına verilmesi ve anne ile bebek arasında duygusal alışverişin yaşanması çok önemlidir.Bu duygusal alışveriş o kadar güclüdür ki;eger anne daha sonra bebegini kaybederse ve uzun yıllar görmese çocuk büyüdükten sonra bile tekrar görse bu çocugun kendi çocugu oldugunu hissedebilir...
  Nasılki anne,bebeginin bütün bilgilerini bilincaltına kaydetmekte ise,bebek de annesinin kokusunu alması ve sesini duyması ile güven duygusunu oluşturmaya başlar.Çocuk anneye güvendigi kadar hayata güven duyacaktır.Anneden ihmale ugradıgı kadar hayata güvensizlik duyacaktır.Eger dogumu takip eden ilk dakikalarda anne bebegini kucagına almazsa bebek ile anne arasında gerçekleşecek ruh uyumunda zedelenme meydana gelir.Anne ile bebek arasındakı bu bag fıtridir,yani annenin bu bagı oluşturmak için özel çaba sarf etmesine gerek yoktur.Anne,sadece annelik yaparak bu bagı oluştura bilir.Örnegin,çocugun ihtiyacı olan sütü ona vererek bu bagı derinleştire bilir.Çünki anne sütü çocuk için sadece bir gıda degil.Aynı zamanda annesinin gögsüne yatan ve sütünü yutumlayan çocuk huzur da yudumlar...İçindeki korkuları,huzursuzlugu ve heyecanı sakinleştirir...Zaten çocuk sadece acıktıgı zaman degil,hasta oldugu,korktugu zamanlarda da annesinin gögsüne sıgınır.Annesinin gögsüne sıgınmak,onun kalp atışlarını dinlemek çocuga huzur verir.Çünki bebegin henüz anne karnındayken ilk duydugu "müzik"annesinin kalp atışlarıdır.
  Bu yüzden çocugun anne sütü ile beslenmesi,ilk zamanlarda sık sık kucaga alınması,gögüse yatırılması çocugun ruhi gelişimi açısından çok önemlidir.Ancak bazı büyüklerin ve günümüz annelerinin "çocuk anneye bagımlı hale gelir","benim de bir hayatım var","işlerimi nasıl yapayım"anlayışından dolayı bazı çocuklar annesinin gögsüne yatamamakta,onu koklayamamakta,korkularının tesellisini annesinde bulamamakta ve sonuçta anne- bebek bagı kopmakta,çocuklar katılaşmakta ve vicdansız nesiller yetişmektedir...