Beş dakika

Merhabalar.Bu gün duygulanmama neden olan bir hikaye okudum.Sizi de duygulandırmak istiyorum Ne dersiniz?
 Bir gün parkta bir birini tanımayan orta yaşlı bir kadınla bir erkek oturuyordu.Kadın kırmızı kazaklı çocugu göstererek 'oradan aşagı kayan çocuk benim oglum'dedi.
"Yakışıklı bir oglunuz var "dedi adam"şu bisiklete binen beyaz elbiseli de benim kızım"diye devam etti.Adam sonra saatine baktı ve kızına seslendi"ne dersin Kübra ,artık gidelimmi?"Kübra"sadece beş dakika baba,sadece bir beş dakika daha"diye yalvardı.Adam başını salladı ve Kübra doya doya bisiklet sürmeye devam etti.Beş dakika daha geçti.Adam tekrar kızını çagırdı:"Hadi kızım artık gitme zamanı geldi'.Kübra tekrar"bir beş dakika daha'diye yalvardı.Adam gülümsedi ve oturarak "tamam"dedi. .Kadın"kesinlikle çok sabırlı bir babasınız"dedi.Adam durdu,gülümsedi ve sonra dedi:"Geçen yıl abisi Ahmet burada bisiklet sürerken sarhoş bir sürücü tarafından ezildi.Ahmetle hiç bir zaman yeteri kadar zaman grçirememiştim.Halbuki şimdi Ahmetle beş dakika daha birlikte olmak için neleri vermezdim.Kübrada aynı hatayı yapmamak için kendime söz verdim.Kübra her defasında beş dakikasının daha oldugunu düşünerek mutlu oluyor.Ben de onun beş dakika daha mutlu oldugunu görerek mutlu oluyorum."
Hayatınızı öncelikleriniz belirlemektedir.Şu soruyu mutlaka düşünün:"Hayatta sizin öncelikleriniz nelerdir?"Bu gün sevdikleriniz için beş dakikanızı daha ayırın.Buna kesinlikle deyer.
Bir anne olarak bu hikaye beni çok etkiledi.Çalışan bir anne olarak çocuklarımdan uzun zaman ayrı kalmak zorundayım.Eve yorgun gittigimde oglumun "anne benimle oynarmısın?" sorusuna"oglum çok yorgunum ,daha sonra oynayalım"diye cevap vermek zorundayım.Aslında her şey ne kadar boş ve sevdiklerimizle geçirdigimiz zamanlar ne keder degerli...
Sevdiklerimizle geçirdigimiz zamanların degerini anlamamız  dilegile...